Portret

“On śpi

On się zbudził

Naraz maluje

Bierze kościół i maluje kościołem

Bierze krowę i maluje krową

Maluje sardynką

Głowami ramionami nożami

Maluje bykowcem

Ciemnymi pasjami żydowskiego miasteczka

Nabrzmiałą erotyką rosyjskiej prowincji

Dla Francji

Bez wrażliwości

Maluje lędźwiami

Ma oczy na zadku

I nagle to wasz portret

To ty czytelniku

To ja

To on

To jego narzeczona

To sklepikarz z rogu

Dojarka

Babka położna

Są niecki pełne krwi

Po przemyciu noworodków

Nieba obłędu

Usta nowoczesności

Wieża korkociąg

Dłonie

Chrystus

Chrystus to on

On przebył dzieciństwo na Krzyżu

On codziennie popełnia samobójstwo

Nagle przestał malować

Był przebudzony

Teraz śpi

Dusi się swoim krawatem

Chagall się dziwi że jeszcze żyje”

/”Portret”, Blaise Cendrars/

Nie mogłam nie kupić i nie ułożyć, sami rozumiecie...