poniedziałek, 20 czerwca 2011

Medycznie


Nieczęsto miewa się okazję przeglądać prawie stuletnie recepty, skierowania lekarskie, wyniki badań. Wśród wielu różnych dokumentów z kolekcji bg, te zwróciły moją szczególną uwagę, ba! rozczuliły. Papier kruchy jak ludzkie życie... Dowód zdrowia osoby, która dawno odeszła... Dwujęzyczny (polski i jidysz) nadruk Przychodni Związku Lekarzy Żydów...
o

10 komentarzy:

  1. kasia ino-ino21 czerwca 2011 00:15

    niesamowite..... po prostu niesamowite...

    OdpowiedzUsuń
  2. Ori21 czerwca 2011 10:16

    Niesamowite, trudno mi się sensowniej wysłowić.
    Taki kruchutki, błahy, bezbronny dokumencik przetrwał wielki kataklizm.Gdzie to wyszperałaś, przyznaj się!Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  3. Michaelina21 czerwca 2011 13:59

    Powszechnie się uważa,że to tylko rzeczy,... przedmioty,a te podobno nie mają duszy.
    To "znalezisko" jest tego żywym zaprzeczeniem:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Bejla21 czerwca 2011 22:07

    Nawet o receptach pięknie piszesz :-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Bobe Majse21 czerwca 2011 22:32

    Ori, te dokumenty nie należą do mnie. Pochodzą z pewnej kolekcji, którą miałam szczęście obejrzeć, dotknąć, a Piotr sfotografować.
    Michaelino, to trochę jak z muszlami. Przyłożysz do ucha i słychać szum morza. Stare przedmioty też do nas mówią. Może ciszej, ale o ileż ciekawsze snują opowieści :)
    Bejlo, dziękuję :)

    OdpowiedzUsuń
  6. doro22 czerwca 2011 07:22

    Wzruszające. Moja Mama odkrywa różne dokumenty po dziadkach, z różnych stron świata, ostatnio przydybała jakieś macedońskie korzenie. Pisze o tym książki i z każdej podroży w przeszłość przybiega z takim dokumentem, z kawałkiem cegły, z książką czy tkaniną.
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  7. kaprysia22 czerwca 2011 09:18

    Najciekawszy w tych receptach jest podwójny nadruk w polskim i jidisz:) Bardzo starych dokumentów mam trochę w domu, większość również jest dwujęzyczna, ale ten drugi język to cyrilica z przełomu XIX i XX wieku. Ciekawe ,że współczesne wyniki badań wyglądają prawie tak samo jak te z kolekcji bg;)

    OdpowiedzUsuń
  8. scenki22 czerwca 2011 15:32

    A pisali tak samo niewyraźnie, jak dziś ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Bobe Majse22 czerwca 2011 20:22

    Doro, czy książki Twojej mamy są "opisane" gdzieś w necie?
    Kaprysiu, obie wersje językowe to caly smaczek tych dokumentów. W pełni się zgadzam :)
    Scenki, widać taka maniera, wszak komputerów wypaczających charakter pisma wtedy nie mieli :)

    OdpowiedzUsuń
  10. doro22 czerwca 2011 21:36

    "Chodorowianie- Korzenie, Relacje, Wspomnienia" pod red. Antoni Mieczysław Dancewicz
    ;)
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń