Bo Kraków, bo nieznany

Na tę książkę rzuciłam się łapczywie, bo... Kraków, bo... nieznany. Nie rozczarowała mnie. Mało tego, już przy drugim omawianym przez autorów zdjęciu sięgnęłam po zalecane szkło powiększające. Dałam się wciągnąć w detektywistyczne zabawy: co, gdzie i od której strony sfotografowano. Przy kilkudziesięciu zamieszczonych w książce zdjęciach (XIX / I połowa XX wieku), przedstawiających miejsca i obiekty niebanalne, rozrywka to - zapewniam - przednia. Oczywiście trzeba lubić stare fotografie, lubić Kraków i umieć się po nim poruszać, by docenić nieznany portret tego miasta (tytuł książki "Nieznany portret Krakowa") Barbary Zbroi i Konrada Myślika.

Znam oboje autorów. Nie na tyle dobrze, by wiedzieć... pozostaje mi zatem tylko się domyślać, jaki mógł być podział pracy nad książką:) Barbara Zbroja to jedna z moich byłych wykładowczyń na podyplomowych judaistycznych studiach. Historyk sztuki, dawniej archiwistka, badaczka dziejów Żydów polskich. Przypuszczam, że to Pani Barbara wyszukała te wszystkie wspaniałe, a nieznane szerszej publiczności zdjęcia. Z kolei Pan Konrad (scenarzysta, felietonista i doradca PR) jest autorem większości, o ile nie wszystkich, o nich opowieści. Razem bacznie przyglądali się fotografiom i ustalali, co przedstawiają. Detal po detalu. Żmudne, ale i fascynujące zajęcie!

Wiecie, co mi się marzy? Że oboje przeczytają tego posta;) i napiszą, jak było naprawdę:) Zaś czytelnikom Bobe Majse życzę, by i Wasze miasta i miasteczka doczekały się równie pięknych i niebanalnych portretów. Może Waszego autorstwa? Zostawiając Was z tą myślą, biorę pod pachę dołączoną do książki mapę i wyruszam na spotkanie nieznanego Krakowa. Nie tylko żydowskiego:)