Mose

Lubię sztukę współczesną, bo… można przy niej pofantazjować interpretacyjnie.

Oto Mojżesz z głową Marksa Krzysztofa M. Bednarskiego:

A oto moje fantazje:
- W końcu i tak dopadnie cię jakaś ideologia.
- Mit Żydokomuny.
- Każdy ma taką Ziemię Obiecaną, na jaką zasłużył.
- Sztuka cię wyzwoli!
- W teorii wszystko brzmi pięknie.

Dołączycie? Dorzucicie coś jeszcze?

Opór

“Opór” to tytuł niepozornej rzeźby, prezentowanej aktualnie w MOCAK-u. Wyobraża współcześnie ubranego młodego chłopaka strzelającego z procy. Skojarzenia z Dawidem i Goliatem nasuwają się same.

W sumie… nic szczególnego.

Sprawa nabiera rumieńców wraz z osobą artysty. Twórcą “Oporu” jest Ahmad Canaan - Palestyńczyk mieszkający w Izraelu.

Mariusz i Sara

„W Krakowie na Kazimierzu,
Tuż przed wiślanym bulwarem,
(Kto nie chce, niech mi nie wierzy),
Spotkałem Żydówkę Sarę.

Miedziane pukle jej włosów
Skrywała chusta gołębia,
Jej oczy - zwierciadło losu -
Ciemna wiślana głębia.

Chciałem ją chwycić za rękę,
Na kawę pójść na Szeroką...,
Ona jak mgła się rozwiała,
Wzleciała ku szarym obłokom.

Szukałem jej wszędzie, przy mykwie,
Pytałem "Pod Orłem" - w aptece,
Na Kupa, Meiselsa, pod rondlem,
Na strychu, w piwnicy, za piecem.

Klezmerzy grają w "Arielu",
Tu pachnie pascha, tam czulent
Choć ludzi wokoło tak wielu,
Nikt Sary nie widział, w ogóle”.

/Mariusz Parlicki, “Sara” – Magiczny Kraków/

Drogi Mario, pozwól proszę, że po dedykowanej mi przed laty “Psychologii”, to właśnie ten wiersz uznam za “swój”. A co do Sary… Myślę, że wspólnie ją odnaleźliśmy…

Zdjęcie
Post

Kraj

“Trudnym dla Żydów krajem jest Polska. I może Żydzi są też trudni dla Polski. Uwalniam cię, kraju mego dzieciństwa, od swej obecności i czuję się uwolniona od twej obecności we mnie.”
/Dvora Schreibaum, fr. “Na szczyt samotnej góry”/

Żeby to było takie proste...

W 1941 roku Dvora wraz z rodziną uciekła z Polski do Palestyny. W Izraelu została uznanym psychologiem klinicznym, możliwe zatem, że poradziła sobie z każdym problemem.

Setka

Setna, ano setna - rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Napiszę to sobie wyraźnie, na wypadek ponownej lektury posta za kilkanaście, lub więcej lat.

Toast pełen troski… Wzniesiony winem, choć może trzeba było tytułową setką.

Wino - szlachetny trunek, Wolność - kruchy skarb. Za Wolność jako wartość - owszem, za obecną Polskę - nie bardzo.

Znaczek

Relacji polsko-żydowskich z pewnością nie symbolizuje czysta kartka papieru. Biała plama też nie, na szczęście.

 

W 2018 roku wypadają dwie ważne rocznice: setna odzyskania przez Polskę niepodległości i siedemdziesiąta powstania państwa Izrael. Z tej okazji oba kraje wyemitują wspólny znaczek pocztowy. 

Wersja izraelska, źródło

Mały znaczek, duży gest!

Duch teatru

Kiedyś Ida Kamińska, Mordechaj Gebirtig i “Dybuk”.

Dziś sklep.

Ot i najkrótsza historia Teatru Żydowskiego w Krakowie.

Przymierzając ubrania, nie kostiumy, możemy podziwiać resztki zachowanych polichromii.