Stary kirkut

Stary cieszyński kirkut ma w sobie więcej uroku niż osławiony bobowski.
Ta ścieżka łagodnie prowadząca przybysza w dół skarpy... Te macewy wrośnięte w drzewa... Ta winorośl, a może pospolity bluszcz? oplatająca tylną ścianę domu przedpogrzebowego... Te kwiatki samosiejki... i wreszcie zrujnowane, prowadzące donikąd schodki... Rozum powie: zaniedbany, serce: magiczny.











Stary kirkut w Cieszynie powstał w XVII wieku, choć zgodnie z lokalną tradycją ma średniowieczną metrykę. Błędne to przekonanie wynika z zastosowanych na niektórych nagrobkach skrótów dat. Jakub Singer był pierwszym Żydem, który osiadł w Cieszynie na stałe i uzyskał prawo założenia cmentarza dla rodzinnych pochówków. Pierwotnie prywatny, z czasem kirkut przeszedł na własność żydowskiej gminy wyznaniowej. W XIX wieku wzniesiono dom przedpogrzebowy, wraz z mieszkaniem dla strażnika, stajnią dla koni i pomieszczeniem dla karawanu. Oficjalnie zaprzestano na nim pochówków na początku XX wieku.