Portret

Wiele można napisać o Panu Andrzeju Rzepkowskim... W poście "Nostalgicznie" obiecałam relację ze spotkania z Artystą. Już kontakt mailowy dobrze wróżył temu spotkaniu. Pan Andrzej ucieszył się, nadmieniając, że właśnie wrócił z miasta, z którego do niego piszę:) No i proszę - wieczór udał się wybornie! Popołudnie upalnego dnia straszyło burzą, a w zacisznym lubelskim mieszkaniu Pana Andrzeja obrazy, książki, płyty i o obrazach, książkach, płytach niekończące się opowieści. Także o życiu, ale tu sza! - nie ciągnijcie mnie proszę za język. Swobodna, miła atmosfera, jakbyśmy znali się od ładnych kilku lat, a nie godzin. Dobre fluidy mieszały się z aromatem kawy i zapachem farb.

Czy wiecie, że byliście tam razem ze mną? Mam na myśli osoby, które zostawiły komentarze pod poprzednim postem o malarstwie Pana Rzepkowskiego. Przekazałam słowa uznania, a ponieważ mieliście kilka pytań...

Pan Rzepkowski maluje farbami olejnymi. Czy w Jego palecie jest siena palona?:) Pewnie tak, choć przede wszystkim miesza barwy, aby uzyskać najbardziej pożądane odcienie. Świat żydowski Artysta zna głównie z rodzinnych opowieści. Inspirują go postaci z przedwojennych zdjęć i rycin. Wkomponowuje je we wciąż jeszcze istniejące podwórka, zaułki i uliczki - zrujnowane, brzydkie i piękne zarazem, prawdziwe. Uwieczniane na zdjęciach, a następnie przenoszone na płótno. Lubelskie i nie lubelskie. Wielu współczesnych ortodoksyjnych Żydów z Izraela trafiło - za sprawą pędzla Pana Rzepkowskiego - do sztetli z początku XX wieku. Artysta od czasu do czasu jeździ jeszcze na malarskie plenery, ale najwięcej obrazów powstaje w mieszkaniu. Te duże - na rozkładanym stole w salonie, który dobrze się Artyście kojarzy. Nie raz i nie dwa zasiadali przy nim liczni goście, a czas mijał szybko w wesołym towarzystwie.

Pan Andrzej jest nie tylko uroczym rozmówcą i gospodarzem, popatrzcie jak pozuje do zdjęć!





"Zaułek chełmski" to kompilacja architektury Chełma Lubelskiego i Włodawy. Piesek też jest "prawdziwy" i pochodzi z Lubartowa:)

Pan Andrzej ma czworo wnucząt.

P.S. Kilka dni temu Pan Rzepkowski zadzwonił znad morza, bo obiecał nam... szum fal. Panie Andrzeju, słońca, radości i dużo wypoczynku!